Foto’s uit het parochiearchief, tenzij anders vermeld.
Foto’s uit 1947 en uit 1970 tonen een groot contrast: het typisch eind 19e eeuws interieur versus het eind 20e eeuws witgekalkte monochroom (eenkleurig) interieur.
De herinrichting (1969/1970) was mede nodig door het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965).
In de liturgie werd de landstaal ingevoerd en de priester stond voortaan met het gezicht naar de gelovigen, vandaar de noodzaak voor een nieuw altaar (foto rechts).
In 1969 was er ook sprake van een zelf uitgevoerde ‘beeldenstorm’.
De neogotische preekstoel, zijaltaren, het triomfkruis en de Piëta werden verwijderd en kwamen terecht in de Onze Lieve Vrouwekerk van Apeldoorn.
De zijluiken van het hoogaltaar raakten zelfs geheel zoek. Deze kaalslag werd achteraf door menigeen betreurd.
Bij restauratie van 1994-1998 heeft de architect gepoogd een en ander weer te herstellen.
Zo kregen de gewelven en de pilaren weer geschilderde elementen in 19e eeuwse kleuren terug.
Het orgel kwam terug op zijn oorspronkelijk plaats (op het herbouwd oksaal) en de zijluiken van het hoogaltaar werden gereconstrueerd, zij het andere afbeeldingen.
Achteraf gezien is het erg jammer dat het oorspronkelijke interieur in 1969 niet volledig is gedocumenteerd en met foto’s is vastgelegd.
Er zijn helaas maar enkele historische foto’s van het interieur en deze laten we hier zien.
Mocht u in bezit zijn van van ander historisch fotomateriaal laat ons dit weten met een bericht dat u hier
kunt sturen. Bij voorbaat dank.
Voor zover we nu weten is dit de oudste foto van het interieur, 1888/1889
Foto komt voor in een artikel van Alfred Tepe in het “Zeitschrift für Christliche Kunst”, 1911 nr. 11. Bron Universität Bibliotheek Heidelberg (via internet).
De foto moet gemaakt zijn in 1888/1889 omdat de altaaropbouw (retabel) aanwezig is (is van 1888) en de muurschilderingen ontbreken nog (zijn aangebracht vanaf 1889).
Verder valt op dat het tegelwerk in de apsis nog ontbreekt.
Op de pilaren de beelden van Johannes de Doper (links) en H. Jozef (rechts).
Op geen enkele latere foto is het Johannes de Doper beeld zo goed te zien.
Eind 19e eeuws interieur van de kerk. Let op de beschilderde gewelven (1889 G.T. Janssen, Zevenaar) en pilaren. De communiebank is met een doek bedekt. In het boek “Van Wildernis tot Ronde Venen” (1984) op blz. 177 schrijven Van Cauteren en Kunneman dat de communiebank in 1967 naar de Sint-Donatius van Bemmel is gegaan. De zijluiken van de altaaropbouw zijn gesloten. Boven hangt een zogenoemd triomfkruis, Dit kruis hangt sinds 1970 in de Onze Lieve Vrouwekerk van Apeldoorn (zie foto onder).
In 1891 (16 jaar na de nieuwbouw) werd de vloer vervangen door hardstenen tegels. Er werd f 1345 betaald aan aan de heer Teriele van Deventer.
In 1913 waren er vochtproblemen in de muren van de apsis en het schip. De vochtplekken werden met een speciaal preparaat behandeld en de schilderingen bijgewerkt. In de houten opbouw en beeldjes van de altaren zat houtworm en waren geruime tijd in Utrecht voor restauratie.
Triomfkruis, eind 19e eeuw. Recente foto (HB) in de Onze Lieve Vrouwekerk van Apeldoorn, waar het kruis nu hangt, zij het zonder de beelden van Maria en Johannes (zie oude foto boven en hier onder)..
Detail van de Pieta (1894) beeldhouwer F.W. Mengelberg.
Geschenk van de parochianen aan pastoor Kanne t.g.v. zijn 25 jarig jubileum als pastoor van Mijdrecht/Wilnis.
De Pieta staat sinds 1970 in de Onze Lieve Vrouwekerk van Apeldoorn. Het tekstschildje omtbreekt daar.
De tekst op het schild luidt:
Geef dan Moeder bron van liefde
Dat ik al uw smarten voele
Geef mij dat ik met u ween
Hoogaltaar, versierd ter gelegenheid van 40-jarig priesterfeest van pastoor Heerschop (links) in 1927. Rechts (vermoedelijk) kapelaan De Jong.
Bij dit jubileum schonken de parochianen de pastoor een centrale verwarming. De stoven konden voortaan thuisblijven.
De originele zijluiken van de altaaropbouw zijn verloren gegaan bij de herinrichting van de kerk in 1969/1970.
Deze werden bij de restauratie van 1994-1998 gereconstrueerd, zij het met andere afbeeldingen.
Foto van het eind 19e eeuws interieur. De oude foto onder laat het orgel en piëta nog beter zien.
Eind 19e eeuws interieur met de oude kerkbanken en de preekstoel.
Links tussen de pilaren is de Piëta te zien.
Rechts tussen de pilaren is de boog van het oksaal te zien en (vaag) het orgel. Het orgel stond hier van 1879-1926 en opnieuw sinds 1998, zij het een kwartslag gedraaid.
Foto uit de collectie van Bart v. Buitenen
Van 1926 tot 1970 stond het orgel achterin de kerk.
Oorspronkelijk stond het orgel op het oksaal in het zuidelijk transept, waar het nu ook weer staat (sinds 1998).
Van 1970 – 1998 stond het orgel in de rechter zijkapel voor in de kerk, daar waar nu het beeld van Johannes de Doper hangt.
Bron: website www.orgbase.nl, foto G. Meyster.
Inwijding nieuwe luidklokken februari 1947. V.l.n.r. kapelaan Boerstal, pastoor Van de Pavert, Gerard Oosterom, koster Hogenes, Leen van Dijk, Gerard Heeman en Piet Heeman.
Het priesterkoor werd afgesloten door de communiebank. Hier staat het deurtje open (is niet te zien).
Het deurtje – met de voorstelling van de Emmaüsgangers – hangt nu aan de muur van het rechter transept, onder het oksaal.
Pastoor Van de Pavert op de (oude) preekstoel.
18 augustus 1947 – zijn 40 jarig priesterjubileum.
Onder baldakijn – rechts midden – mogelijk kardinaal De Jong, aartsbisschop van Utrecht.
De oude preekstoel bevindt zich nu in de Onze Lieve Vrouwekerk van Apeldoorn.
De vier taferelen uit het leven van Johannes de Doper (schrijnwerken) zijn in de kerk gebleven en hangen nu aan de muur van het linker transept.
Verder valt op dat mannen en vrouwen gescheiden in de kerk zitten. Hier de vrouwen links.
De uitbundig versierde kerk ter gelegenheid van het 40-jarig priesterjubileum van pastoor Van de Pavert.
De uitbundig versierde kerk ter gelegenheid van het 40-jarig priesterjubileum van pastoor Van de Pavert.
Een mooi tijdsbeeld uit het “Rijke Roomse Leven”.
H. Hart zijaltaar in rechter kapel.
Links het houtsnijwerk met de verschijning van de Heer aan de H. Margaretha-Maria Alacoque.
Rechts de verschijning van het Allerheiligst sacrament (engelen met een monstrans) aan de H. Juliana van Cornillon (Juliana van Luik)..
Delen van dit zijaltaar bevinden zich in de Onze Lieve Vrouwekerk in Apeldoorn.
Onder een montagefoto van de oude foto (boven) met foto’s van de zijluiken in Apeldoorn (in kleur).
Links Franciscus van Sales en rechts Thomas van Aquino (volgens de eind 19e eeuwse beschrijving van bouwpastoor Kanne, voor de beschrijving (pagina 16 en 17) klik hier
H. Maria zijaltaar in linker kapel (bij sacristie).
Links het houtsnijwerk met de Annunciatie en rechts het bezoek van de
zwangere Maria aan haar nicht Elisabet, zwanger van Johannes de Doper.
Delen van dit zijaltaar bevinden zich in de Onze Lieve Vrouwkerk in Apeldoorn.
Onder een montagefoto van de oude foto (boven) met foto’s van de altaardelen in Apeldoorn (in kleur).
Voor een eind 19e eeuwse beschrijving van de altaartombe door bouwpastoor Kanne op pagina 18 klik hier
Het interieur van de kerk na de restauratie/herinrichting van 1969/1970. Het priesterkoor was bedekt met gewassen grindtegels.
Deze zijn in 1998 vervangen door zwart marmeren tegels.
Het orgel staat hier in de rechter kapel, tegenwoordig op het oksaal in het rechter transept.
Het missiekruis (rechts aan de muur) staat nu boven de hoofduitgang van de kerk, waar het eerder heeft gehangen.
Interieur van de kerk na de restauratie/herinrichting van 1969/1970.