De kerk

St. Johannes de Doper, 1875-1876, A.Tepe.

Driebeukige neogotische pseudobasiliek, geinspireerd op de Westfaalse en Nederrijnse “Stufenhalle“.
Toren zonder steunberen in Nederrijns- gotische trant met nissenversiering en veelhoekige traptoren.
Rijke behandeling van de zuidgevel der kerk, door een uitgebouwde kapel en een achthoekige traptoren naast de transeptgevel, alle versierd met nissen en baksteentraceringen.

 

 

 

 

De pastorie

In 1882 bij de R.K. Kerk H. Johannes de Doper (1875-’76, A. Tepe; reeds beschermd, Herenweg 302, Wilnis) in neo-Renaissance-trant gebouwde pastor, door middel van een tussenlid met de kerk verbonden. De pastorie is op T-vormige grondslag opgetrokken in baksteen. Alle gevels zijn voorzien van zesruitsschuifvensters met rondboognissen, gevuld met siermetselwerk, en van sierankers, tandfriezen en gemetselde ruitvormige motieven. Het twee bouwlagen en een kapverdieping tellende voorhuis is gebouwd onder dwars leien zadeldak tussen trapgevels met ezelsrugafdekkingen en in de toppen een spitsboogvormige boognis.

De voorgevel bevat een middenrisaliet, dat de hoofdingang met stoep bevat en door een soortgelijke trapgevel wordt bekroond. De achterbouw telt een bouwlaag en een kapverdieping onder een hoog, leien wolfdak met dakkapellen. Karakteristieke laat-19e-eeuwse pastorie met kenmerkende neo-Renaissance-stijl, vermengd met enkele spitsboogvormen, van belang als onderdeel bij de neogotische kerk H. Johannes de Doper.

 

(bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)